Pieter de Boer van Gelling Advies is gemiddeld twee dagen per week bezig met het geven van trainingen op het gebied van veiligheid en arbeidshygiëne. Daarbij maakt hij regelmatig gebruik van de spellen van ‘100 ways to die at work’.
Voor veiligheidskundige en arbeidshygiënist De Boer vormen serious gaming en spellen bepaald geen onbekend terrein. Zo was hij actief betrokken bij de ontwikkeling van een kaartspel over resilience door het RIVM en maakte hij zelf ‘Maestro’, een bordspel over klassieke muziek. “Serious gaming werkt heel goed om kennis op de spelers over te brengen. De spellen van ‘100 ways to die at work’ heb ik inmiddels tientallen keren gebruikt tijdens mijn trainingen.”
Zelf dingen ontdekken
Veel van de trainingen die Pieter geeft gaan over gevaarlijke stoffen, dus hij maakt vooral gebruik van Victors Vissen Fabriek en Parkeergarage De Waag. “Het sterke punt aan deze spellen is dat de spelers er zelf dingen mee ontdekken. Bijvoorbeeld dat GHS-gevarenpictogrammen vaak niet slechts één betekenis hebben, maar soms zelfs wel vijf.
Het artikel gaat verder onder de foto
Tijdens het spelen maken mensen keuzes en die kunnen goed of slecht uitpakken. De Boer: “Je wordt dus aan het denken gezet en daar leer je van. In groepen cursisten zitten doorgaans verschillende personen. De een pakt de boodschap vooral op via taal, de ander via beeld en weer anderen leren het meeste door dingen te doen. Serious gaming helpt mij om meerdere leerstijlen te combineren, zodat de hele groep echt iets opsteekt van zo’n training.”
‘Reflectie is minstens zo belangrijk’
Vaak krijgt hij na afloop te horen dat mensen het spelen van ‘100 ways to die at work’ het leukste onderdeel van de training vonden. Negatieve reacties heeft hij tot op heden zelfs niet gehad. Maar, zo onderstreept Pieter de Boer ook: het moet niet alleen maar leuk zijn. De reflectie na afloop is minstens zo belangrijk als het spelen zelf.
“Het spelen van de spellen is leuk omdat er een bepaalde groepsdynamiek door ontstaat. Bovendien zet het mensen aan het denken. Vervolgens moet je bespreken welke keuzes er zijn gemaakt en waar mensen tegenaan zijn gelopen. Anders bestaat het risico dat het blijft bij het spelen van een leuk spel, terwijl het doel van de oefening natuurlijk is dat mensen er ook echt iets van leren.”